Rijpwetering 14 oktober 2010 ,
Verbaast waren we uiteraard toen nieuw gekomen buren aan het adres van onze gemeente klaagde over enkele geplaatste takken in ons perceel aan de Achterdijk te Rijpwetering. Afgezien van het feit dat iemand altijd een mening mag hebben over een stuk grond wat niet van hen is, vonden wij deze manier van communiceren, een 'iet wat' vreemde manier van inburgeren en kennismaking.
Nog verbaasder waren we echter toen bleek dat de gemeente vanaf het begin met betreffende klaagzang mee leek te gaan. De betreffende takken werden tegen het licht van het vigerende bestemmingsplan aan gehouden. Ze zouden mogelijk in strijd zijn met de bepaling rondom “behoud van de openheid van het gebied”. Zo’n bepaling is uiteraard te bediscussiëren. Een advies van landschapsbeheer Zuid- Holland en een door een stedenbouwkundig bureau opgestelde landschapsdeskundig advies met betrekking tot de inrichting van dit soort gronden respectievelijk ons perceel, werden echter zonder enige onderbouwing van tafel geveegd. Onderbouwing van het standpunt van de gemeente, als dienaar van de nieuwe buren, bleef gek genoeg achterwege.
Van onze stoel vielen we toen bleek dat ook het Hoogheemraadschap, betreffende het aanpalende stuk groen, parallel aan de weg op de achterdijk, wat een perfecte scheiding is tussen bebouwing en groen, werd aangeschreven met het verzoek het groen weg te halen. Gelukkig kwamen medebewoners van ons groene dorp, woonachtig aan de Oude Bocht, in opstand en bleek dat deze bomen uit een bestemmingsplan van 1972 dateren en kunnen blijven staan.
Met deze inzet van de gemeente, die voor ons perceel lijkt voort te duren, lijkt de gemeente zich echter niet te realiseren dat de bestemming en bepaling op ons perceel in veel andere delen van het dorp en gemeente, en bestemmingsplannen als bijvoorbeeld het landelijk gebied, ook voorkomen. Wat zou inhouden dat er langs vele wegen, velden, percelen en noem het maar op in onze gemeente, in de mening van de gemeente, geen boom of tak meer kan staan en zelfs op last van een dwangsom moeten worden weggehaald. Daar dit ons een raar fenomeen hopen wij dat de gemeente met beide benen op de gemeentegrond blijft staan, van een realistische kant blijft uitgaan en zich zelf verlost van deze ambtelijke dwaling. Mocht dit niet het geval zijn wensen wij ze op voorhand veel succes toe met de handhaving en beantwoording van actievoerende, oplettende inwoners.
Ondanks dat we nog steeds de mening van de gemeente absoluut niet delen, we geen mogelijkheid hebben gehad dit bij de commissie bezwaren aan te wenden, hebben wij inmiddels toch met frisse tegenzin de takjes verwijdert, omdat we niet langer deel willen uitmaken van deze voor de kar gespannen ambtenaar.
En ondanks het maandenlange geklaag van onze nieuwe buren zouden wij ze toch een leuk verblijf in ons prachtig mooie en groene dorp willen toewensen.
Familie van der Star
